Με τον όρο «διαβητικό πόδι» χαρακτηρίζονται όλες οι βλάβες των ποδιών διαβητικών ατόμων κάτω από τους αστραγάλους. Η πρόληψη είναι το σημαντικότερο μέτρο αντιμετώπισης. Η γνώση, η σωστή και επιμελημένη φροντίδα στο διαβητικό πόδι, μπορεί να προλάβει τους περισσότερους ακρωτηριασμούς.

Η ξηρότητα, οι κάλοι, τα νύχια που εισχωρούν στο δέρμα και διάφοροι άλλοι μικροτραυματισμοί δεν γίνονται αντιληπτοί, για τον λόγο αυτό τα άτομα με Σακχαρώδη διαβήτη -διαβητικό πόδι- πρέπει να επισκέπτονται προληπτικά ειδικό ποδολόγο – ποδοθεραπευτή και να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα αυτά όταν υπάρχουν με εξειδίκευση, ώστε να προλαμβάνονται ανερχόμενα έλκη και φλεγμονές.

Η ονυχομυκητίαση δεν είναι ένα απλό αισθητικό πρόβλημα. Μπορεί να προσβληθεί ένα ή περισσότερααπό τα νύχια των χεριών ή των ποδιών και πιο συχνά αυτό συμβαίνει στα πόδια. Αυτή η λοίμωξη δημιουργεί πάχυνση των νυχιών (λόγω συσσώρευσης σαθρού υλικού κάτω από τα νύχια), δυσχρωμία (το νύχι αλλάζει χρώμα, γίνεται κίτρινο, καφέ, μαύρο) και ονυχόλυση (αποκόλληση του νυχιού από το υγιές δέρμα).

Οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί, συχνότερα όμως συμβαίνει σε άτομα που έχουν σακχαρώδη διαβήτη ή κυκλοφορικές διαταραχές (αγγειοπάθεια). Στα παιδιά η ονυχομυκητίαση είναι σπάνια.

Σκούρες γραμμές κάτω από τα νύχια, μαύρες κηλίδες...

Συνήθως οφείλονται σε τραυματισμό. Η πιο συνηθισμένη αιτιολογία είναι ένας τραυματισμός στο νύχι, που δημιουργεί εσωτερικό αιμάτωμα. Ακόμα και ένας ελαφρύς τραυματισμός είναι αρκετός για να δημιουργηθούν μαύρες κηλίδες. Αυτό είναι το υπονύχιο αιμάτωμα το οποίο μπορεί να είναι πολύ επώδυνο, καθώς δεν υπάρχει χώρος για να εκτονωθεί λόγω της πίεσης της μήτρας του νυχιού.

Τα κλασικά συμπτώματα της ονυχομυκητίασης είναι η υπερκεράτωση του υπονυχίου, η αλλοίωση του χρωμάτων των νυχιών και η καταστροφή αυτών.

Οι δυστροφίες και οι δυσπλασίες των νυχιών είναι κληρονομικές ή επίκτητες.

Με τον όρο δυσπλασία, εννοούμε την διαταραχή της σωματικής ανάπτυξης του νυχιού που επιφέρειπαραμορφώσεις, ενώ με τον όρο δυσμορφία, εννοούμε την κακή θρέψη οργάνου σώματος.

Το φυσιολογικό χρώμα των νυχιών είναι ροδαλό. Το χρώμα τους μπορεί να επηρεαστεί αν διαταραχθεί η κυκλοφορία και η σύσταση του αίματος.

Οι αλλοιώσεις του χρώματος του νυχιού μπορεί να οφείλονται σε:

• ανώμαλο σχηματισμό του νυχιού

• εκφυλιστικές αλλοιώσεις μετά το σχηματισμό του νυχιού

• λοιμώξεις νυχιών

• συστηματική λήψη φαρμάκων

• εξωγενείς παράγοντες όπως: α) φωτογράφοι από τα εμφανιστικά φίλμ, β)οι κομμωτές από τις τριχοβαφές, γ) για ιατρικούς σκοπούς πχ. θεραπεία με υπερμαγγανικό κάλλιο, δ) το κάπνισμα, η νικοτίνη.

• διάφορες άλλες αιτίες

Οι δυσχρωμίες που μπορεί να εμφανίσει ένα νύχι είναι οι εξής:

Λευκονυχία

Είναι οι λευκές κηλίδες που βλέπουμε συχνά. Άλλοτε είναι πολλές και άλλοτε είναι μόνο μια. Δεν είναι κάτι το ανησυχητικό καθώς δεν έχουν κάποια παθολογική αιτία.

Ξανθονυχία

Το νύχι παρουσιάζει λευκοκίτρινη ή κιτρινοπράσινη χροιά κατά κηλίδες ή διάχυτη. Συνήθως είναι επίκτητη και οφείλεται σε φάρμακα, ίκτερο, σύφιλη, μύκητες ή ουσίες που έρχονται σε επαφή με τα νύχια για επαγγελματικούς ή καλλωπιστικούς λόγους.

Σύνδρομο του κίτρινου νυχιού

Τα νύχια χεριών και ποδιών είναι κίτρινα, παχιά και αδιαφανή. Συνυπάρχει με πλευριτικό υγρό και λεμφοίδημα συνήθως των σφυρών.

Πράσινα νύχιαΗ πράσινη χροιά είναι περιγεγραμμένη και εντοπίζεται στα πλάγια, στη ρίζα και στο ελεύθερο άκρο ή διάχυτη και εντοπίζεται σε όλο το νύχι. Οφείλεται στην ψευδομονάδα και σε μύκητες (κυρίως κάντιτα).

Μελανωνυχία

Τα νύχια έχουν χροιά μελανή ή καφέ – μελανή διάχυτη ή σαν κηλίδες ή σαν γραμμώσεις. Μπορεί να εντοπίζεται σένα νύχι οπού σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται έλεγχο γιατί μπορεί να οφείλεται σε κακοήθεια) ή σε πολλά νύχια οπού εκεί μπορεί να οφείλεται σε μύκητες , φάρμακα, γενικά νοσήματα, διάφορες ουσίες, οι οποίες έχουν έρθει σε επαφή με τα νύχια.

Είναι ο κάλος που βρίσκεται στην κοίτη της ονυχαίας πλάκας, με φλεγμονή στο πάσχον σημείο.

Είναι μια παραμόρφωση που χαρακτηρίζεται από κύρτωση του ενός ή και των δύο πλαγίων χειλών του νυχιού προς την κοίτη. Η αυξανόμενη εγκάρσια κύρτωση μπορεί να είναι μέτρια και όχι υποχρεωτικά επώδυνη, μπορεί όμως να είναι εξεσημασμένη και τα δύο πλάγια του νυχιού να συναντώνται στην κοίτη, την οποία πιέζουν πολύ (να στραγγαλίζουν).

Η αύλακα του νυχιού δέχεται αυξημένη πίεση και υπάρχει κίνδυνος φλεγμονής λόγο τραυματισμού από το ανώμαλο νύχι. Συνήθως προσβάλλεται ο μεγάλος δάκτυλος, αλλά όχι μόνο αυτός.

Η ονυχογρύπωση είναι η πάχυνση των νυχιών. Εκδηλώνεται κυρίως στο μεγάλο δάκτυλο αλλά όχι μόνον. Τα νύχια παραμορφώνονται, μεγαλώνουν ανώμαλα και γίνονται γαμψά, σκληρά, παραμορφώνοντας ταυτόχρονα τα δάχτυλα.

Συνήθως εμφανίζονται σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Εμποδίζουν το περπάτημα και τραυματίζουν το δέρμα των ποδιών.

Αιτίες αυτής της δυστροφίας των νυχιών είναι προβλήματα και τραυματισμοί της μήτρας ή της κοίτης, όπως και οι μύκητες που συχνά συνυπάρχουν.

Ονομάζεται Ονυχοκρύπτωσις (Onychocryptosis) ή Είσφρυση Όνυχος (Ingrown Toenail) μία συχνή φλεγμονώδης πάθηση του Μεγάλου Δακτύλου του Ποδός, όπου το παρωνύχιο φλεγμαίνει, μολύνεται από βακτήρια και μύκητες και σταδιακά υπερτρέφεται και υπερκαλύπτει τον κεράτινο δίσκο, ο οποίος μοιάζει σαν “να μπαίνει μέσα” στα μαλακά μόρια, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.

Δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση της Ονυχοκρύπτωσης με την Ονυχοκύρτωση. Η διαφορά τους έγκειται στην κυρτότητα του κεράτινου δίσκου. Στην Ονυχοκρύπτωση ο κεράτινος δίσκος είναι ομαλός με ελαφρά κυρτότητα, ενώ στην Ονυχοκύρτωση ο Κεράτινος δίσκος είναι υπέρκυρτος.

Πρόκειται για την επιδιόρθωση σπασμένων ή κατεστραμμένων νυχιών με επιστημονικό τρόπο.

Γίνεται πλαστική σε σπασμένα και κατεστραμμένα νύχια με άριστα αισθητικά αποτελέσματα.

Οι μυρμηγκιές (ορθότερα «μυρμηκιές», ιατρική ονομασία ακροχορδόνες) είναι επώδυνες καλοήθεις βλάβες της επιδερμίδας, υπό μορφή βλατίδων, γνωστές εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Ο όρος κονδυλώματα είναι κλινικός και αναφέρεται σε διογκώσεις που αναπτύσσονται γενικά στο δέρμα ή στους βλεννογόνους και προκαλούνται από τον ιό των θηλωμάτων του ανθρώπου (HPV).

Στη λαϊκή γλώσσα οι μυρμηγκιές αποκαλούνται μαντραβίτσες ή γαρδαβίτσες.

Με την θεραπεία των ελασμάτων, προκαλείται μία άμεση απαλλαγή της κοίτης όνυχος από το νύχι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση  ανακούφιση του ασθενή από τον πόνο.

Τα ελάσματα που χρησιμοποιούνται διαφέρουν ανάλογα με το σχήμα και την ποιότητα του νυχιού. Τα ελάσματα δεν προκαλούν πόνο και δεν ενοχλούν καθόλου στην καθημερινότητα του ασθενή, ακόμα κι αν αθλείται.

Στο  κέντρο μας, υπάρχει η δυνατότητα κλεισίματος του σκασίματος μέσα σε 48 ώρες από την εφαρμογή της θεραπείας.

Η περιποίηση γίνεται με προϊόντα RUCK

Μαλακοί και σκληροί κάλοι ή τύλοι ξεκινούν από υπερκερατώσεις, μία φυσιολογική αντίδραση του δέρματος σε χρόνια πίεση ή τριβή (όπως φαίνεται στα χέρια ανθρώπων, που κάνουν χειρονακτικές εργασίες ή στα πόδια ανθρώπων που περπατούν ξυπόλητοι).

Όταν αυτό γίνεται σε υπερβολικό βαθμό, τότε προκύπτουν οι κάλοι ή τύλοι που μπορεί να είναι τόσοεπώδυνοι ώστε να επηρεάζουν το βάδισμα, την επιλογή υποδημάτων αλλά και τις δραστηριότητες του ατόμου.

Τα παιδικά ποδαράκια λόγω της ανάπτυξής που συντελείται μέχρι τα 10 χρόνια, χρειάζονται ειδική παρακολούθηση και φροντίδα έτσι ώστε να μπουν γερά τα θεμέλια του σώματος, για σίγουρα βήματα χωρίς προβλήματα.

Με την σωστή υποστήριξη το παιδικό πόδι θα αναπτυχθεί φυσιολογικά και θα είναι αυτό που πρέπει.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η πλατυποδία είναι ασυμπτωματική. Το παιδί παίζει, τρέχει χωρίς ιδιαιτέρα προβλήματα και παράπονα του τύπου πονάνε οι πατούσες ή κουράζονται τα πόδια του ή ότι μένει πολύ πίσω από τα άλλα παιδιά όταν τρέχει, δεν υπάρχουν.

Τα περισσότερα παιδιά με πλατυποδία δεν χρειάζονται θεραπεία και ούτε αναπτύσσουν κάποιου είδους παραμόρφωση αν και η πλατυποδία είναι μια από τις αιτιολογίες για σκολίωση, κύφωση, λόρδωση και άλλων παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης, των γονάτων και ισχίων, λόγω της κακής στάσης του σώματος.

Η ορθοπεδική εκτίμηση είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της, χορηγώντας ειδικά παπούτσια ή ειδικά πέλματα για την καλύτερη  στάση του σώματος και την βελτίωση της κατάστασης καθώς γίνονται δραστικές αλλαγές στο πόδι στην ηλικία από 1.5 έως 5 ετών.

Μεταξύ 9 και 14 ετών, γίνεται μια ειδική θεραπεία για την βελτίωση της κατάστασης με ειδική τεχνική.